در ماه جولای، عملکرد شهر فولاد تحت تأثیر سیاست تولید قرار گرفت. در تاریخ ۳۱ جولای، قیمت معاملات آتی کلاف گرم از مرز ۶۱۰۰ یوان در هر تن، قیمت معاملات آتی میلگرد به ۵۸۰۰ یوان در هر تن و قیمت معاملات آتی کک به ۳۰۰۰ یوان در هر تن رسید. با توجه به بازار آتی، بازار نقدی نیز عموماً با آن افزایش یافت. به عنوان مثال، قیمت شمش به ۵۲۷۰ یوان در هر تن رسید که در ماه جولای تقریباً ۳۰۰ یوان در هر تن افزایش یافت. به طور کلی، افزایش اخیر در لحن اصلی شهر فولاد مشهود است. با این حال، با تعدیل مجدد سیاست تعرفه صادرات فولاد، این روند صعودی ممکن است به یک نقطه عطف منجر شود.

در تاریخ 29 ژوئیه، کمیسیون تعرفه شورای دولتی اعلام کرد که از اول اوت، تعرفه صادرات فروکروم و چدن با خلوص بالا به طور مناسب افزایش می‌یابد و نرخ مالیات صادرات به ترتیب 40 و 20 درصد اعمال می‌شود، در حالی که تخفیف مالیات صادرات 23 نوع محصول فولادی از جمله راه آهن لغو خواهد شد. با احتساب تعدیل تعرفه در ماه مه امسال، پس از دو تعدیل، در مجموع 169 محصول فولادی مشمول تخفیف مالیات صادرات "صفر" می‌شوند که اساساً تمام انواع صادرات فولاد را پوشش می‌دهد.

در آغاز سال جاری، تحت شرایط اوج کربن، هدف خنثی کربن، خروج گسترده فولاد منجر به عدم تطابق بین عرضه و تقاضا در بازار داخلی شد و قیمت فولاد به شدت افزایش یافت. داده‌ها نشان داد که در نیمه اول سال جاری، چین 37.382 میلیون تن فولاد صادر کرده است که نسبت به سال گذشته 30.2 درصد افزایش یافته است. تعدیل سیاست تعرفه صادرات فولاد، بار دیگر نشان می‌دهد که کشور از طریق اهرم نرخ مالیات برای سرکوب صادرات، اولویت را برای اطمینان از تعیین عرضه داخلی در نظر گرفته است.

در واقع، تعدیل سیاست تعرفه صادرات فولاد در ماه مه، تحقق قیمت‌های بالای فولاد را «آرام» کرد. نویسنده معتقد است که این دور از تعدیل سیاست تعرفه پس از اجرا، نقش «آرام‌کننده» در افزایش قیمت فولاد نیز ایفا خواهد کرد، اما احتمال کاهش قیمت‌های بالای فولاد را منتفی نمی‌دانیم. دلایل آن به شرح زیر است:

اول، مزیت صادرات فولاد تضعیف می‌شود و منابع فولادی بیشتری به بازار بازمی‌گردند. ۲۳ قلم کالای تخفیف مالیات بر صادرات در تعدیل سیاست تعرفه‌ای ماه مه به عنوان اقلام با ارزش افزوده بالا طبقه‌بندی شدند. این تعدیل، مزیت صادراتی قیمت چنین محصولاتی را تضعیف کرده و جریان بازگشت منابع به بازار داخلی را افزایش می‌دهد.

علاوه بر این، در ماه ژوئیه، قیمت فولاد در بازار بین‌المللی به طور قابل توجهی افزایش یافت و قیمت فولاد داخلی به طور کلی افزایش یافت، شکاف قیمت فولاد داخلی و بین‌المللی کاهش یافت. در این زمان، با لغو تخفیف مالیات بر صادرات، مزیت صادرات فولاد داخلی بیشتر تضعیف خواهد شد و برای سود بیشتر، بیشتر به فروش داخلی تبدیل خواهد شد. این امر به طور مؤثر تضاد بین عرضه و تقاضا در بازار داخلی را بهبود می‌بخشد و بازگشت قیمت فولاد به محدوده معقول را ترویج می‌دهد.

دوم، این دور از تعدیل سیاست‌های تعرفه‌ای نشان می‌دهد که کشور در جهت کلی تضمین عرضه و ثبات قیمت تغییری نکرده است. اگرچه انتظار می‌رفت بازار افزایش یابد، اما سیاست تعرفه صادراتی محصولاتی مانند نورد گرم محقق نشد، اما این بدان معنا نیست که مورد بعدی محقق نخواهد شد.

در درازمدت، از طریق تنظیم سیاست تعرفه‌ای برای سرکوب صادرات فولاد، تضمین عملکرد پایدار قیمت‌های داخلی فولاد به محور سیاست‌های کلان تبدیل شده است. در این مورد، تکرار سریع قیمت‌های فولاد در نیمه اول سال دشوار است. در کوتاه‌مدت، تنظیم سیاست تعرفه‌ای بر تشکیل سرمایه «بی‌قرار» در بازار اثر «خنک‌کننده» خواهد داشت، عملیات سفته‌بازی بازار را متوقف خواهد کرد یا آن را ترک خواهد کرد، قیمت‌های فولاد همچنان به افزایش فضای محدودی ادامه خواهند داد. در عین حال، این تنظیم، تعرفه‌های صادرات فولاد جریان اصلی صادرات را افزایش نداد، به طور کامل درهای صادرات فولاد را مسدود نکرد، منابع صادراتی فولاد که به طور متمرکز به بازار داخلی برگشت داده می‌شدند، تأثیر جدی بر بازار داخلی نداشتند و الگوی عرضه و تقاضای بازار داخلی انعطاف‌پذیرتر بود.

در کوتاه‌مدت، بازار نوسانات بیشتری را نشان خواهد داد و قیمت فولاد سرانجام عمق رابطه بین عرضه و تقاضا و نوسانات قیمت سنگ آهن و سایر مواد اولیه را تنظیم خواهد کرد.

اخبار متالورژی چین (۳ آگوست ۲۰۲۱، صفحه ۷، نسخه ۷)