Stálmarkaðurinn hefur alltaf verið sagður vera „háannatími í mars og apríl, en utanvertíð í maí“. En í ár varð stálmarkaðurinn fyrir áhrifum af Covid-19 þar sem innlendir flutningar og flutningastarfsemi voru truflaðir. Á fyrsta ársfjórðungi hrjáðu vandamál eins og miklar stálbirgðir, mikil lækkun á eftirspurn eftir verðbólgu og mikil lækkun á hagnaði fyrirtækja stálfyrirtæki. Þannig hvarf háannatíminn í mars. Eftir að annar ársfjórðungur hófst, þökk sé áframhaldandi innleiðingu þjóðhagslegrar lækkunarstefnu og stöðugri hröðun á endurupptöku framleiðslu og framleiðslu á landsvísu, fór eftirspurn eftir verðbólgu á stálmarkaði að aukast og stálbirgðir héldu áfram að lækka í tvo mánuði í röð. En miðað við þennan markað eftir djúpa lækkunina var „háannatíminn í apríl“ ófullnægjandi. Samkvæmt fyrri reynslu, með komu regntímabilsins í suðri, byrjar eftirspurn eftir stáli venjulega að færast frá stigbundinni háannatíma yfir í stigbundna utanvertíð eftir vinnudaginn og stálverð er að mestu leyti veikt, þannig að það er yfirlýsing um „utanvertíð í maí“.

Í ár hefur eftirspurn eftir framleiðslu tafist vegna COVID-19 og NPC&CPPCC ráðstefnunnar í landinu hefur verið frestað til loka maí. Þar sem tveir þingfundir landsins nálgast munu áhrif þeirra hafa í för með sér margvíslegan ávinning og blása hlýju inn í stálmarkaðinn, sem mun auka traust markaðarins og framleiðslugeirans til muna.

Mótsögnin milli framboðs og eftirspurnar leiddi til stigvaxandi slökunar. Það er ekki erfitt að sjá að á hverju ári fylgir þessum tveimur þingum landsins „umhverfisverndarstormur“. Til að tryggja loftgæði á þessum tveimur þingum þurfa sum stálfyrirtæki að hætta framleiðslu á þessu tímabili. Þetta hefur dregið úr framboðsþrýstingi á markaði að vissu marki, auk þess sem birgðalækkun, eftirspurn og önnur atriði hafa aukist. Mótsögnin milli framboðs og eftirspurnar á markaði hefur leitt til slökunartímabils. Einnig er búist við að stálverð hækki lítillega vegna þessara áhrifa.

Almennt séð, með þeim jákvæðu blessunum sem búist var við af Þjóðþinginu og Þjóðþinginu, hefur stemningin á stálmarkaðinum tekist að lagast, en vandamálið með ófullnægjandi eftirspurn er enn augljóst. Í þessu skyni ættu stálfyrirtæki að nýta sér samlegðaráhrif iðnaðarkeðjunnar og fylgjast tímanlega með upplýsingum um eftirspurn frá iðnaði í kjölfar vinnslu. Eftir að ríkisstjórnarskýrslur hafa verið gefnar út af tveimur þingum landsins á þessu ári, munu þau tafarlaust leita að tækifærum í stáliðnaði sem þar felast.