D'Wantersonnewend ass ee vun de véieranzwanzeg Sonneterminer an e traditionellt Fest vun der chinesescher Natioun. Den Datum fält tëscht dem 21. an dem 23. Dezember am gregorianesche Kalenner.

An der Volleksmond gëtt et e Spréchwuert, datt "d'Wantersonnewend sou grouss ass wéi d'Joer", awer verschidde Plazen hunn ënnerschiddlech Bräich wärend der Wantersonnewend. Am Norden hunn déi meescht Leit de Brauch, Kniddelen ze iessen, an déi meescht Leit am Süden hunn de Brauch, Séissegkeeten ze iessen.

D'Wantersonnewend ass eng gutt Zäit fir d'Gesondheet ze erhalen, haaptsächlech well "Qi bei der Wantersonnewend ufänkt". Well vum Ufank vum Wanter un hunn d'Liewensaktivitéite sech vum Réckgang zu Wuelstand, vu Rou zu Rotatioun wendt. Zu dëser Zäit hëlleft d'wëssenschaftlech Gesondheetserhaalung fir eng kräfteg Energie ze garantéieren an e virzäitegt Alterungsprozess ze vermeiden, an den Zweck vun der Verlängerung vum Liewen z'erreechen. Wärend der Wantersonnewend soll d'Ernährung variéiert sinn, mat enger vernünfteger Kombinatioun vu Kären, Uebst, Fleesch a Geméis, an enger entspriechender Auswiel u Liewensmëttel mat héijem Kalziumgehalt.

D'Astronomie betruecht d'Wantersonnewend als den Ufank vum Wanter, wat fir déi meescht Regiounen a China offensichtlech spéit ass. D'Wantersonnewend ass den kierzten Dag vum Joer iwwerall op der nërdlecher Hemisphär. No der Wantersonnewend ass de direkten Sonnepunkt lues a lues no Norden réckelt, den Dag op der nërdlecher Hemisphär ass méi laang ginn, an d'Sonnehéicht um Mëtteg ass lues a lues eropgaang. Dofir gëtt et e Spréchwuert: "Nodeems een d'Wantersonnewendnudelen giess huet, gëtt d'Dagesliicht Dag fir Dag méi laang."