Аз сабаби кам шудани фармоишҳои байналмилалӣ ва инчунин маҳдуд шудани ҳамлу нақли байналмилалӣ, суръати содироти пӯлоди Чин дар сатҳи паст нигоҳ дошта мешуд.

Хукумати Хитой кушиш мекард, ки тадбирхои зиёдеро ба амал гузаронад, аз кабили бехтар намудани меъёри пасандози андоз барои содирот, васеъ намудани сугуртаи карзи содирот, муваккатан озод кардани баъзе андозхо барои корхонахои савдо ва гайра бо умеди ёрй расондан ба саноати пулодгудозй барои бартараф кардани душворихо.

Илова бар ин, тавсеаи талаботи дохилӣ низ дар айни замон ҳадафи ҳукумати Чин буд. Афзоиши лоиҳаҳои сохтмон ва нигоҳдории системаҳои нақлиёт ва об дар қисматҳои гуногуни Чин ба дастгирии афзоиши талабот ба саноати пӯлод мусоидат кард.

Дуруст буд, ки таназзули иқтисодии ҷаҳонро дар муддати кӯтоҳ беҳбуд бахшидан душвор буд ва аз ин рӯ ҳукумати Чин ба таҳаввулоти маҳаллӣ ва сохтмон таваҷҷӯҳи бештар зоҳир кард. Гарчанде ки мавсими анъанавии дарпешистода метавонад ба саноати пӯлод таъсир расонад, аммо пас аз ба охир расидани мавсим, интизор мерафт, ки талабот дубора афзоиш ёбад.